|
Wprowadzone ostatnio regulacje prawne spowodowały znaczne zainteresowanie
potencjalnych inwestorów budową i eksploatacją elektrowni wiatrowych. Produkcja energii ze
źródeł odnawialnych, w tym wykorzystanie siły wiatru, jest działaniem zgodnym z polityką
ekologiczną i energetyczną państwa, jak również przyjętymi w tej dziedzinie umowami
miedzynarodowymi. Energetyka wiatrowa to nie tylko zyski ekologiczne, wynikające
z wykorzystania powszechnego, odnawialnego surowca do produkcji przyjaznej środowisku
i człowiekowi energii elektrycznej, w sposób niepowodujący powstania szkodliwych i uciażliwych
produktów ubocznych, ale tak±e szeroki wachlarz korzyści ekonomicznych (podatki, aktywizacja
lokalnych przedsiebiorstw, nowe miejsca pracy) i społecznych (czyste środowisko naturalne,
korzysci marketingowe). Władze gmin powiatu koszalińskiego, gdzie warunki meteorologiczne
szczególnie odpowiadają wymogom energetyki wiatrowej, powinny liczyć się z pojawiającymi się
badź to wnioskami o wydanie pozwolenia na budowę elektrowni wiatrowej na terenie gminy lub
wskazanie akceptowanej przez gminę lokalizacji takiej inwestycji. Prezentowane poniżej założenia
mają za zadanie wskazanie metod i uwarunkowań, które władze powinny wziać pod uwage przy
typowaniu obszarów przeznaczonych pod budowę elektrowni wiatrowych (lub grup elektrowni,
określanych mianem "farma wiatrowa").
Siłownie wiatrowe, tak jak wiekszość innych technologii energetyki odnawialnej, w polskich przepisach prawnych i procedurach administracyjnych nie mają ścisle określonych
zapisów regulujacych zagadnienia ich budowy i eksploatacji. Tym niemniej są traktowane jako
specyficzne budowle i w tym sensie podlegają przepisom prawa budowlanego. Prawo to określa,
m.in. ogólne procedury uzyskania zezwolenia na budowę i eksploatację obiektu budowlanego oraz
wymogi, jakim powinien odpowiadać projekt architektoniczno – budowlany.
W praktyce okazuje się, że w pewnych okolicznościach lokalizacja dużych elektrowni wiatrowych i farm wiatrowych wymagać może uzgodnień z Ministerstwem środowiska, Inspekcją
Ochrony Środowiska, a także ministerstwem odpowiedzialnym za sprawy transportu, Głównym
Inspektorem Lotnictwa Cywilnego, Wojewodą, Dyrekcją Okregową Dróg Publicznych i innymi
instytucjami. Brak doświadczenia w realizacji tego typu projektów w Polsce powoduje, że albo
wymogi formalnoprawne wręcz uniemożliwia prowadzenie inwestycji przez niewielkiego
osamotnionego inwestora, albo też w efekcie przeoczeń, siłownie wiatrowe budowane są w takich
miejscach i w taki sposób, że wywołuja niepotrzebne kolizje. Luki w polskim systemie prawnym
i brak dostatecznej świadomosci społecznej o walorach i uwarunkowaniach rozwoju energetyki
odnawialnej skłoniły Ministerstwo Środowiska do zajęcia się tym problemem w kontekście
doświadczeń innych krajów. Informacja niniejsza oparta jest na doświadczeniach Danii, jednego
z krajów najbardziej zaawansowanych w system rozwoju energetyki odnawialnej. Należy zwrócić
uwagę, że przeciętny okres życia elektrowni wiatrowej to 20 lat, stąd pod zabudowę nie nadają się
tereny planowane pod przyszłą industrializację i rozwój mieszkalnictwa. Wyłaczone powinny być
również obszary lesne i wszelkiego rodzaju strefy ochrony przyrody. Nie ma natomiast
przeciwwskazań dotyczacych budowy farmy wiatrowej na obszarach rolnych. Obecność turbin
wiatrowych na tych terenach umożliwia ich dalsze wykorzystanie pod uprawę lub pastwiska.
Pojedyncza elektrownia zajmie teren kilkunastu metrów kwadratowych, obsługa ogranicza sie do
dwóch przegladów w ciągu roku. Ścisle należy natomiast przestrzegać zasady zakazujacej
wznoszenia elektrowni wiatrowych w bliskim sąsiedztwie siedzib ludzkich. Minimalna odległość
elektrowni wiatrowych od najbliższych zabudowań winna wynosić 200 metrów. Naruszenie tej
zasady może byc źródłem niezadowolenia tej częźci społeczeństwa, dla której uciażliwe jest zbyt
bliskie sasiedztwo urzadzeń, ich stała obecność w krajobrazie i powodowany nią efekt cienia.
Odstępstwem od tej zasady może być jedynie budowa elektrowni wiatrowej na własnym terenie
przez osobę na nim zamieszkujacą. W tym przypadku turbina może być postawiona na działce
znajdującej się badź to na terenie mieszkalnym, badź na połączonym z nim gruncie rolnym, w taki
sposób, aby nie naruszać min. 200 m strefy dzielącej turbinę od strefy zabudowań mieszkalnych.
Budowa elektrowni i farm wiatrowych na terenie gmin, obok wyżej wymienionych korzyści,
stanowić będzie z czasem o powstaniu dodatkowych strumieni zasilania budżetu gminy. Obszar
powiatu koszalinskiego znajduje się w I-szej strefie wietrznej, gdzie siła wiatru może być
wykorzystywana do produkcji energii elektrycznej.
Wykorzystanie energii wiatru uwzględniane jest w planach zagospodarowania
przestrzennego gmin:
- Będzino - w obrębie miejscowosci Tymień, Strachomino, Łopienica może zostać wybudowanych do 25 siłowni wiatrowych o łacznej mocy do 80 MW;
- Manowo - w obrębie miejscowości Wyszebórz-Dęborogi ma powstać 17 siłowni wiatrowych o mocy 2 MW każda, w obrębie Cewlina przewidziany jest teren pod ewentualne wykorzystanie do budowy siłowni wiatrowych;
- Biesiekierz - w obrębie miejścowosci Parnowo może być wybudowanych 5 siłowni wiatrowych o mocy 2÷4 MW każda;
- Sianów - w obrębie miejścowosci Wierciszewo może powstać 11 siłowni wiatrowych o mocy 0,85÷4 MW każda oraz w obrębie miejścowosci Bielkowo 8 siłowni wiatrowych także o mocy 0,85÷4 MW każda.
Natomiast w gminie Polanów w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego przewidziano możliwość wybudowania siłowni wiatrowych: w obrębie
miejscowości Sowinko, Bożenica, Komorowo - do 100 siłowni oraz w obrębie miejscowości Bukowo, Świerczyna, Jacinki, Nacław, Krytno - także do 100 obiektów.
|